Kadro,memura:
-Benimle düşüp kalkarsın,bir de kadrimi bilmezsin,diye çıkıştı.
Memur:
-Seni sevdiğimi,senin için yaşadığımı,ömrümü sana adadığımı bilirsin ama yıllardır peşine düşer,
isterim,bir türlü alamam,dedi.
-Senin havan benimle ölçülür,diye diklendi derece.Yükselirsem cüzdanını şişirirsin;alçalırsam,
kara kara düşünürsün.
-Benim ateşimi ölçebilecek derece mi kaldı,dedi memur.Dayanamayıp patlayacağını biliyorsun.
Bir de hava atma bari.Yükselip de aya mı çıkacaksın? Kendini füze sanıyorsun galiba.
Kademe,yengeç gibi bir adım ilerledi.
-Sen onun söylediğine bakma.Taş çatlasa üç yılda bir işine koşar.Ama ben öyle miyim?
Her yıl yardımcı olurum sana.Asıl benim kadrimi bilmen gerekir,dedi.
Memur:
-Senin her yıl getirdiğini,başkaları her ay götürüyorlar.Ya ona ne dersin? Kaplumbağa sen de !
Seninle yola çıkıp da nereye varacağımı sanıyorsun,diye çıkıştı.
Gösterge kendini gösterdi.
-Hep benim basamaklarıma basıp,yukarı çıkıyorsun.Sana merdivenlik etmekten usandım.
Basamaklarım olmasın da yukarı çık bakalım,nasıl çıkacaksın? Göstergenin ne olduğunu
gösteririm sana o zaman,dedi.
Memur:
-Hay senin basamaklarının çivisi kırılsın.Bir adım ileri,üç adım geri atıp cambazlık etmesem,
benden başka kim kullanır seni basamak diye?
-Bunca yıldır katlandığım yeter artık.Ben katlanmasam,sen biraz zor yükselirsin.Bu yıl
katlanmayayım da ne halin varsa gör,dedi katsayı.
-Senin katlandığın ne ki dedi memur.Ben katlana katlana bir türlü katım açılmaz oldu şimdi.
Abidin Tatar